Ήταν τέτοια μέρα ακριβώς 25 χρόνια πριν, Δευτέρα 19 Ιουλίου 1993 όταν στο Ρέθυμνο κυκλοφόρησε η εβδομαδιαία εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ". Εκδότες της δύο νέοι άνθρωποι, ο Γιάννης Στ. Καλαϊτζάκης και εγώ. Εκείνου ο πατέρας, ο Στέλιος εξέδιδε την καθημερινή εφημερίδα "ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ" -την οποία συνεχίζει σήμερα ο Γιάννης, εγώ είχα αποχωρήσει ένα χρόνο πριν από τα "ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ", με δική μου θέληση- ήθελα ν' ανοίξω τα δικά μου φτερά- είχαμε εκδώσει με δύο συμπολίτες τον Αντώνη Πατερογιαννάκη και τον Κώστα Ρακιντζή ένα μηνιαίο περιοδικό τις "ΣΕΛΙΔΕΣ της ΚΡΗΤΗΣ", όμως το περιοδικό αυτό βγήκε μάλλον σε λάθος εποχή δεν μπόρεσε να κρατηθεί -116 χρωματιστές σελίδες-, είχε υψηλό κόστος για τα τότε δεδομένα. Έτσι είχα βρεθεί σχεδόν άνεργος, αλλά απασχολούμουν στην "Κ.Ε.".
Κάποια στιγμή σκεφτήκαμε με τον Γιάννη να βγάλουμε μία εβδομαδιαία εφημερίδα. 50% εκείνος 50% εγώ. Την έκδοση της προσδιορίζαμε Σεπτέμβρη ή αρχές Οκτώβρη του 1993.
Όμως την Δευτέρα 12 Ιούλη συνέβη τούτο: Μας ήρθε μία πληροφορία ότι ο Γιάννης Χαλκιαδάκης εκδότης των "ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ", ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει εβδομαδιαία εφημερίδα. Η πληροφορία αυτή βέβαια αποδείχθηκε λανθασμένη, όμως εμάς μας άγχωσε και αποφασίσαμε να βγάλουμε αμέσως εφημερίδα. Να προλάβουμε τον Χαλκιαδάκη.
Κεφάλαιο δεν είχαμε. Ζητήσαμε από τον πατέρα του Γιάννη, τον Στέλιο να μας τυπώνει για ένα δίμηνο την εφημερίδα, μέχρι να εισπράξουμε τις πρώτες συνδρομές. Εκείνος δέχτηκε και έτσι έγινε. Το δεύτερο θέμα ήταν ότι δεν είχαμε όνομα για την εφημερίδα μας. Πως να την λέμε; Eγώ έριξα την ιδέα να την ονομάσουμε "ΕΒΔΟΜΑΔΑ", όμως στο Ηράκλειο τότε, ένας πολύ αγαπημένος συνάδελφος και φίλος ο συγραφέας Μανώλης Παντινάκης εξέδιδε εφημερίδα με το ίδιο όνομα και αυτό θα δημιουργούσε κάποιο μπέρδεμα. Ο Γιάννης θυμήθηκε ότι ο θείος του, δημοσιογράφος, δικηγόρος και πρώην Δήμαρχος Ρεθύμνου Μανώλης Καλαϊτζάκης (που δυστυχώς έφυγε πολύ νέος από τη ζωή το καλοκαίρι του 1989) είχε εκδώσει το 1974 μία εβδομαδιαία εφημερίδα με το όνομα "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ". η οποία δεν είχε κρατήσει πολύ καιρό γιατί στο μεταξύ ο Μανώλης εξελέγη Δήμαρχος Ρεθύμνου τον Μάρτη του 1975 και την διέκοψε. Εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" είχε εκδοθεί και στις πρώτες δεκαετίες του π. αιώνα πάλι από τις οικογένειες Καλαϊτζάκη και Βιβυλάκη.
Ο Γιάννης τηλεφώνησε αμέσως στη θεία του την κυρία Λιλή (Ευαγγελία, το γένος Αρκολάκη) και την ρώτησε αν μας επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε το όνομα "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" που φυσικά ανήκε στον Μανώλη. Η κυρία Λιλή όχι μόνο δεν είχε αντίρρηση αλλά ενθουσιάστηκε που θα ξανάβγαινε εφημερίδα με το όνομα που τόσο αγάπησε ο άντρας της, ήρθε αμέσως στο γραφείο μας (γραφείο είχαμε το ημιυπόγειο της "Κ.Ε". εκεί που ο Γιάννης έχει τώρα τον ραδιοφωνικό σταθμό του), μας αγκάλιασε, μας ευχήθηκε και μάλιστα αμέσως άρχισε να μας γράφει και συνδρομητές... Πρώτο συνδρομητή θυμάμαι έγραψε τον Κωστή Σταγάκη που είχε τότε φούρνο στη Λ. Κουντουριώτη που ήταν αδερφικός φίλος του Μανώλη και δημοτικός σύμβουλος επί δημαρχίας του. Η κυρία Λιλή είναι υπέροχος άνθρωπος. Με τον Μανώλη, απέκτησαν δύο εξαιρετικά παιδιά, τον Γιάννη και τον Μελχή.
Έτσι στο "άψε σβήσε" κυκλοφόρησε το πρώτο φύλλο της "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ". Δακτυλογράφηση και σελιδοποίηση έκαναν η Γιάννα Μανουσάκη (σύζυγος αργότερα του Αντώνη Κλαψινάκη) η Αναστασία Αντωνογιωργάκη, η αδερφή του Γιάννη, Αγγελική σύζυγος του Γιάννη Αγριμάκη, αργότερα και η Χαρά Κυριακοπούλου. Τον λογότυπο έστησε ο Πάρης Δανιάς, εκτύπωση ο Κωστής Κλαψινός, διανομή ο Γιάννης Κουταλάς. Δημοσιογραφικά μας βοήθησε η Μαρίνα Μουνδριανάκη, από τους πρώτους συνεργάτες μας επίσης ο Μάρκος Πολιουδάκης, ο Μιχάλης Τρούλης και με "κόμικ" ο Σήφης Φιτσανάκης. Τα πρώτα φύλλα ήταν ένα εφημεριδάκι, 16 σελίδες περίπου στο σχήμα Α4.
Την "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" κρατήσαμε μαζί με τον Γιάννη δύο χρόνια. Κατόπιν συνέχισα μόνος μου. Όχι δεν τσακωθήκαμε, απλά έτσι κρίναμε να κάνουμε. Άλλωστε με τον Γιάννη μπορεί κάπου να συμφωνούμε, κάπου να διαφωνούμε, όμως "μαύρα μάτια" δεν είπαμε ποτέ.
Στα χρόνια που ακολούθησαν η "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" είχε μια σημαντική διαδρομή. Την αγκάλιασε η κοινωνία του Ρεθύμνου, την εμπιστεύτηκαν πολλοί άνθρωποι του γραπτού λόγου. Τον Γενάρη του 2010, κυκλοφόρησε το τελευταία φύλλο της. Η ευθύνη σε κάθε περίπτωση είναι δική μου και την έχω αναλάβει.
Αρκετά ξεκουράστηκε αυτά τα οκτώ χρόνια η "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ".
Είναι ώρα να ξανασηκωθεί...
Δ.Τζ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου