ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤ. ΤΣΙΓΑΡΑ
«Η Παναγία του Βαλτινού»,
Τρίκαλα 2018
Εδώ στις εσοχές της επαρχίας που ζούμε κεκρυμμένοι, μην προκαλώντας καθ’ οιονδήποτε τρόπο την δημοσιότητα, μη νομίζετε ότι μένουμε και ανενεργοί. Δημιουργούμε τον μικρό μας πολιτισμό απερίσπαστοι και αφοσιωμένοι στα μεράκια μας και δεν έχουμε απαιτήσεις ιδιαίτερες πέρα από τις πειστικές απαντήσεις που δίνουμε στον εαυτό μας. Κατά τα άλλα και τυπογραφικά εργαστήρια έχουμε και βιβλία βγάζουμε ιδίοις αναμαλώμασι και βιβλιοπωλεία έχουμε για να τα εκθέτουμε στις βιτρίνες τους και κόσμο, επίσης έχουμε, για να τα προσέχει και να τα συζητάει. Προ πάντων έχουμε συγγραφείς.
Ο λόγος σήμερα για τον Δημήτρη Τσιγάρα που, πολύ πιθανόν, να πηγαίνει κατά κάποιον τρόπο ενσυνείδητα χαμένος, επιμένοντας να μη φεύγει από τον γενέθλιο χώρο του. Σπουδαγμένος γραφίστας και επιμελητής βιβλίων καλλιεργεί παράλληλα όλες τις εγγενείς εφέσεις του, αυτές που τον αιχμαλώτισαν από την παιδική του ηλικία και τον οδήγησαν σ’ έναν πληθωρικό καλλιτεχνικό δρόμο: ζωγράφος, μουσικός, φωτογράφος, συγγραφέας, εκδότης, λαογράφος, κινηματογραφιστής. Μπράβο Δημήτρη!
Το άρτι εκδοθέν βιβλίο του είναι «Η Παναγία του Βαλτινού», με κείμενα τοπιολαογραφικά σύμμεικτα, όπως επεξηγεί ο υπότιτλός του. Πρόκειται για ιστορικές και λαογραφικές αναφορές γύρω από το πανέμορφο ξωκκλήσι, αλλά και μνήμες των γύρω χωριών, κυρίως του Βαλτινού. Εντυπωσιάζουν πέρα από τις κατατοπιστικές φωτογραφίες οι ζωγραφιές του Δημήτρη, που ζωντανεύουν με ενάργεια τους θρύλους του δάσους ή τους ήρωες των ομόθεμων κειμένων που ανθολογεί. Δυστυχώς ο χώρος δεν επιτρέπει να πούμε περισσότερα. Ήθελα απλώς να πω ότι είμαστε εδώ, υπάρχουμε και δημιουργούμε εν ακμή, στον τόπο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου